TUVALET EĞİTİMİ
Her çocuğun belli gelişim durakları vardır ve bu duraklarda oyalanma
süreleri çocuktan çocuğa değişir. Bu durakların ilki “diş çıkarma”
evresidir. Ebeveyn için büyük heyecan,
gurur kaynağı olduğu gibi aynı zamanda endişe ve kaygılı da bir dönemdir.
Çocuğun huzursuz olduğu, huy değiştirdiği
ve fizyolojik olarak tepki gösterdiği bir evredir.
Diğer duraklardan biri “emekleme ve ilk adım” evresidir. Bu süreçte
çocuk anne bağımlığından kurtulmakta ve bireyselliğini ispat yolunda ilk adımı
atmaktadır. Yine hem ebeveynin hem de çocuğun kaygılı olduğu bir dönemdir. Yeni
ayaklanan bir çocuk her an patlamaya hazır bomba gibidir ve çok dikkat edilmesi
gerekir. Hem teşvik edilmeli hem de korkmaması ve fizyolojik olarak yara
almaması için şiddetli düşmelerden korunması gerekir.
Bence bu duraklardan bir diğeri de “Tuvalet eğitiminin”
verildiği dönemdir. Gelişim duraklarından en önemlilerindendir. Çünkü bebeğimiz
artık büyümüştür ve algısı tamamen açılmıştır. Bu süreçteki bir
çocuğa zorla bir şey yaptırmak artık mümkün olmadığı gibi 2 yaş sendromuna
girmiş olan çocuk inatlaşmakta ve sizinle zaman zaman çatışmaktadır. Ayrıca psikolojik olarak bezi terk etmenin sorunsuz olması çok önemlidir. İleride ciddi psikolojik sorunun temeli olabileceği için süreç büyük dikkat gerektirmektedir.
Ve bence bir sonraki durak da “Okula başlama” evresidir.
Şahsi gözlemlerime dayanarak tanımladığım bu duraklardan
3.sündeyiz biz bu aralar kızımla. Aslında belki de biraz aceleci davranarak 4. Adımı
üçüncü adımdan önce gerçekleştirdik ve okula adapte olup, uyum sağladık. Elbette
oldukça sancılı bir süreç oldu ancak şimdi okulunu ve öğretmenlerini ne kadar
sevdiğini ve okulda ne kadar mutlu olduğunu gördükçe doğru karar verdiğime
inanıyorum. Okula uyum sağlama ve oryantasyon süreci oldukça zor gerçekleştiren
Sudelina, sanırım okuldaki arkadaşlarını da gözlemleme şansı olduğu ve
öğretmenimiz Leyla Hanımın da teşviki ile karar verdi ve “Anne ben artık
bezlerimi çöpe atacağım” dedi.
Benim bir anne olarak en çok korktuğum süreçlerden biriydi Tuvalet
eğitimi süreci. Belki duyduğum olumsuz örnekler belki de algısal nedenlerle
(Sudelinanın değişime kapalı olması, eşyalarına fazlaca bağlı olması,
gelenekselci olması ve inatlaşması) mümkün olduğunda ertelemeyi planlıyordum.
Yani en azından şöyle bir yaz gelsin diye bekliyordum. Belki de kendimi
hazırlamayı umuyordum.
Ne mi oldu?
Bez poşetini alıp çöpe attık. Kızıma rengarenk, desen desen
onlarca (sanırım 45-50 adet) kilot ve atlet aldık. Bezimizi çıkardık ve kilot
giydik.İlk gün olan cumartesi günü sanırım henüz kontrol mekanizmasını
kuramaması sebebiyle % 50 başarı sağladık. Daha doğrusu aslında %100 başarı
sağladık. Evet ufak tefek kazalar ve tuvalete yetişememeler oldu ama hiç bezini
aramadı ve sürece adaptasyonu çok başarılıydı. İlk gece sadece 1 kez kaza
yaşadık. İkinci gün çok daha başarılı geçti. Pazar sabahı kahvaltı için
dışarıya çıktık ve çıkarken tuvaletimizi de yanımızda götürdük. (lazımlık). Her
20 dakikada bir anımsattım ve tuvaleti olup olmadığını sordum. Olduğunda yaptı
olmadığında, olmadığını söyledi ve ve ve günü hiç kaza yaşamadan tamamladık.
Gece de aynı şekilde sorunsuz geçti ve kızım şimdi okulda. Okuldaki ilk günün nasıl
geçtiğini öğrenmeyi merakla bekliyorum.
Tuvalete alıştırma süreciye ilgili şunu deneyimledim ki:
1.
Çocuğu zorlamadan ve ısrarcı olmadan başlamak
gerekiyor
2.
Hatta çocuğun kendisinin karar vermesini
sağlamak gerekiyor
3.
Çocuğu teşvik etmek, mümkünse akranlarını
gözlemlemesini sağlamak faydalı oluyor
4.
Renkli ve desenli çamaşırlar motive ediyor
5.
Karar veren çocuk için yer fark etmiyor illa
sesli renkli oyuncaklı bi dünya para tutan tuvaletlere gerek yok, sıradan bir
ikea lazımlığı bile iş görebiliyor.
6.
Ödüllendirme sistemi ve taktir etme müthiş bir
motivasyon kaynağı olabiliyor.
7. Annenin kararlı olması ve beze dönmeyi düşünmemesi gerekiyor,
8. Gerçekleşen minik kazalarda sabır göstermek şart ve moral bozmamak lazım
Her tuvaletini yaptığında sarılıp
birbirimizi öptük ve artık ne kadar da büyüdüğünü söyledim. Tuvalet eğitimine
uyumsa sağladığı için teşekkür ettim. O
da “Rica edeyiiim” dedi.
Bir durakta daha başarı ile
dinleniyoruz biz ve yeni yolculuklara bezsiz devam etmek istiyoruz.
Pınar SEVİM
13.04.2015
Hiç yorum yok
Yorum Gönder